Reis mee door het leven en de herinneringen van Barney Panofsky, een sigaren rokende, stevig drinkende en grofgebekte tv-producer die er niet voor terugdeinst mensen tegen zich in het harnas te jagen. Barney’s Version is gebaseerd op een zeer succesvol boek én op een cast van formaat. Met Paul Giamatti als Barney, ondersteund door toppers als Dustin Hoffman en Minnie Driver is het droomrecept voor een boeiende film compleet.
De jaren zeventig was een tijd waarin alle remmen losgingen. Bij de jeugd in elk geval waren vrijheid en liefde het hoogste goed. Hoewel, Barney trouwt heel braaf met het meisje dat hij zwanger maakt. Maar op de dag van zijn huwelijk loopt hij Miriam tegen het lijf, een vrouw van wie hij zo van slag raakt dat hij haar meteen achterna wil. Beetje lastig op zijn trouwdag, en bovendien woont hij in Canada en zij in New York. Maar zoals het een echte Don Juan betaamt, verzet hij stad en land om haar tot de zijne te maken. Dat lukt en dat dit nog al wat voeten in aarde heeft, is voor ons kijkers vooral hilarisch. Een “vluggertje” , verderop in zijn tweede huwelijk, na een avond stappen, heeft vergaande consequenties voor zijn relatie. Het verval zet in.
Zwarte humor is een belangrijk ingrediënt in Barney’s leven, vooral in relatie met zijn vader, de nog vitaal spelende 73-jarige Dustin Hoffman. Daarnaast is de romantiek zowel als de tragiek nooit ver weg. Barney begiet alles met flinke hoeveelheden drank, gecombineerd met een altijd brandende sigaar. Zijn voornaamste bezigheid is de productie van soaps en daarnaast geeft hij uiting aan een cynische kijk op het leven. Door zijn naïeve, jongensachtige voorkomen nemen de personen in zijn omgeving deze ‘bullebak’ voor lief.
De film is gebaseerd op een boek van de Canadees Mordecai Richler, die daar in 1998 meteen mee in de prijzen viel. Als filmpersonage deed Paul Giamatti hem dat na: hij won in 2010 de Golden Globe.