Alcoholverslaafde ouders maken het leven van hun kroost tot een hel. In Pernilla Augusts debuutfilm Beyond (Svinalängorna), met Noomi Rapace (Millennium), zien we de confrontaties en desastreuze gevolgen door de ogen van de tienerdochter. Niet verrassend, wel indrukwekkend.
Slachtoffer van haar eigen verleden is Leena, een vrouw van een jaar of vijfendertig, gelukkig getrouwd met Johan en moeder van Marja en Flisan. Op Moederdag krijgt ze onverwachts telefoon van haar moeder waarmee ze jaren geleden alle contact heeft verbroken. Moeder ligt in het ziekenhuis en is terminaal. Ze vraagt Lena om te komen, maar deze weigert. Ze acht haar moeder verantwoordelijk voor de vreselijke jeugd van haar en haar broertje Sakari. Op aandringen van haar man Johan besluit ze toch de lange reis te maken en haar moeder op te zoeken. Dat bezoek confronteert Leena keihard met het verleden dat ze zo wanhopig heeft proberen te ontvluchten
De grote kracht van de film ligt in de tegenstrijdige emoties die het personage Leena laat zien. Enerzijds vertolkt Noomi Rapace haar als een vrouw die worstelt met haar herinneringen. Ze kan zich alleen staande houden door iedereen in haar omgeving koeltjes te behandelen en af en toe haar opborrelende frustraties kort maar intens te uiten. Anderzijds maakt Tehilla Blad, die de jonge Leena vertolkt, van haar een meisje dat in een ondraaglijke omgeving opgroeit en desondanks zowel zachtheid als verantwoordelijkheid weet te belichamen. Die tegenstelling creëert de spanningsboog die de film zijn grootste draagkracht geeft.
Pernilla August, verantwoordelijk voor scenario en regie, liet zich bij dit scenario duidelijk inspireren door Ingmar Bergman’sWilde aardbeien, zijn befaamde zelfreflectieve film over een oude man die tijdens een autorit door Zweden geconfronteerd wordt met zijn verleden, angsten en gebreken.
