De film brengt de schokkende situatie van de Guarani-indianen van Mato Grosso do Sul onder de aandacht: het acute tekort aan land en de bedreiging die de biobrandstofindustrie voor hen vormt.
Birdwatchers is een liefdesverhaal – een verhaal van “menselijke veerkracht en waardigheid” en speelt zich af tegen de achtergrond van een volk in de greep van een zelfmoordepidemie. Sinds 1986 hebben 517 Guarani zelfmoord gepleegd, de jongste was net negen geworden.
Vrijwel al het land van de Guarani is hen de afgelopen vijfhonderd jaar ontnomen. Ontbossing heeft het ooit zo vruchtbare leefgebied van deze indianen veranderd in een onafzienbaar netwerk van veehouderijen en suikerrietplantages.
Zij zijn verdreven naar kleine, overvolle reservaten. Jacht en visserij zijn niet langer mogelijk en er is nauwelijks genoeg land om gewassen te verbouwen. Veel indianen werken onder erbarmelijke omstandigheden, bijna als slaven, op de suikerrietplantages. Ondervoeding is een ernstig probleem.
Een groepje bezet het land van een blanke boer. De Indianen vinden dat ze recht hebben op dit land omdat het hen in het verleden is ontstolen. Bovendien hebben ze het land nodig, want opgesloten in een reservaat kunnen ze niet voorzien in hun levensonderhoud. Twee werelden komen tegenover elkaar te staan, zonder elkaar uit het oog te verliezen. Terwijl er een liefdesrelatie bloeit tussen de dochter van de landeigenaar en Osvaldo een jonge sjamaanleerling, bereikt het conflict een hoogtepunt. Het loopt uit op een drama.
Birdwatchers snijdt een complex en beladen onderwerp aan. De film is zeker de moeite waard maar doet ook verlangen naar een meer gedegen documentaire.
