De Taviani’s maakten met Caesar must Die een filmachtige documentaire over de gevangenen in de Rebibbia-gevangenis in Rome. Zij worden een half jaar lang gevolgd terwijl zij zich voorbereiden op de uitvoering van Shakespeares Julius Caesar. Spel en werkelijkheid lopen op magistrale wijze door elkaar. Winnaar van de Gouden Beer voor Beste Film op het Filmfestival van Berlijn 2012.
De gebroeders Taviani volgen een groep gedetineerden in de beruchte en zwaarbewaakte Rebibbia-gevangenis in Rome. De ‘acteurs’ die we zien, komen uit het keiharde wereldje van de maffiosi, de drugsdealers en de moordenaars. Velen van hen komen waarschijnlijk nooit meer vrij.
In Caesar Must Die zien we echter een heel andere kant van deze mannen. De Taviani’s volgen hen namelijk in de aanloop naar de opvoering van het befaamde toneelstuk van Shakespeare, Julius Caesar. De voorbereidingen lopen ten einde, de acteurs worden onthaald met een uitbundig applaus. Maar zodra de lichten uitgaan en ze het toneel verlaten, keren ze terug naar hun cel. Terug naar de realiteit.
Het acteren brengt licht in hun duistere bestaan. Of, zoals een van hen opmerkt: ‘Sinds ik kunst ontdekt heb, is deze cel pas echt een gevangenis geworden’. Ze spelen rollen die dicht bij hun eigen leven staan. In het stuk wordt immers ook een plan beraamd waarbij Caesar ten val moet worden gebracht. Het acteren werkt daardoor therapeutisch: door een rol te spelen die dicht bij hun eigen ‘rol’ in de samenleving staat, leren ze hun eigen handelen te begrijpen.
De gebroeders Taviani – allebei inmiddels over de tachtig hebben het overgrote deel van de film in zwart-wit opgenomen en op het oog nonchalant gemonteerd.
