Oer-Hollandse beelden van de Zeeuwse watersnoodramp van 1 februari 1953. Regisseur Ben Sombogaart is met behulp van digitale technieken in staat geweest geloofwaardige beelden over de watersnoodramp te laten zien. De film is nog niet goed begonnen of de eerste beelden van de gierende storm, opspattende golven en dreigende storm maken de titel van de film al waar. Daarin maakt deze film ook de meeste indruk en het is knap dat hem is gelukt met een budget van 6.5 miljoen.
De Storm gaat over Julia, een 18-jarige Zeeuwse boerendochter, die zwanger raakt van haar vriendje Koos, een vissersjongen. Koos schrikt zo van dit nieuws dat hij met de noorderzon vertrekt. Julia staat er helemaal alleen voor in een vijandig dorp: de zwangerschap en de bevalling worden eerst veroordeeld en later genegeerd door haar familie en dorpsgenoten.
In de nacht van 31 januari 1953 breken in Zeeland op meer dan honderd plaatsen, tijdens een verschrikkelijke storm de dijken door. De boerderij waar Julia woont, wordt verzwolgen door een zondvloed. Ze wordt uit het water gered door de jonge luchtmachtsergeant Aldo en moet haar baby achterlaten. Ze is ontroostbaar, hult zich in stilzwijgen en weigert met haar redder te praten. Voorzichtig probeert Aldo met de jonge vrouw contact te maken en besluit uiteindelijk om haar te helpen haar zoon te vinden.
Het is het begin van een lange zoektocht die hen – tegen de evacuatiestroom in – terugbrengt naar een verdronken, surrealistisch landschap van dierlijke en menselijke overblijfselen. De kans dat hier een baby kan overleven, is microscopisch klein.
De storm is een film over een gebeurtenis (ramp) die een groot deel van de bevolking niet heeft meegemaakt. De strijd tegen het water is iets wat altijd bij Nederland zal horen. Ondanks het feit dat het verhaal van deze film diepgang mist, blijven er voldoende tragedie en imponerende beelden over om er toch door geraakt te worden.
