Handen af van onze hulpverleners’ luidt de slagzin van de huidige campagne van de onafhankelijke stichting SIRE. Waarom? Omdat uit onderzoek blijkt dat acht op de tien Nederlanders het geweld tegen hulpverleners zat is. Regisseur Pieter Kuijpers (Van God Los) en zijn team merkten dat blijkbaar ook en besloten met een klein budget de speelfilm Doodslag te maken. Theo Maassen speelt net als in Kuijpers’ laatste film TBS, de hoofdrol
Het scenario is verdeeld in vier delen die telkens vooraf worden gegaan door een wit scherm met daarop een zwart Romeins cijfer dat het deel aangeeft. In het eerste is ambulancechauffeur Max een gelukkig mens. Hij heeft dan wel een emotioneel zware baan, maar hij is er trots op en rijdt graag met zijn ambulance. Wanneer zijn collega tijdelijk stopt, krijgt hij de jonge, Marokkaanse Amira als vervanger. Ze is jong, gedreven, maar vooral erg goed. Als hij op een dag in zijn werk belemmerd wordt door een groep jongeren slaat hij, daartoe mede aangezet door een tv-optreden van een bekende cabaretier, letterlijk van zich af.
Het scenario is van Marcel Lenssen, die hiermee zijn debuut maakt. Hij koos ervoor om het actuele onderwerp uit te vergroten tot een hyperrealistisch plot. Het verhaal is heftig maar je kunt als kijker helemaal meegaan met de hoofdpersoon Max.
Het onderwerp geweld dat leidt tot nog meer geweld is erg actueel en vaak is niet helemaal duidelijk wie nu slachtoffer of belager is. Juist het feit dat de film laat zien dat beide partijen onmacht en verdriet voelen in situaties waarbij het draait om leven en dood, maakt de film zeer de moeite waard.
Pieter Kuijpers die als één van de weinige regisseurs vrijwel altijd voor het genre van de geweldsthriller kiest, beheerst het genre inmiddels tot in de puntjes en dat blijkt wederom bij Doodslag.
