Clint Eastwood speelt zelf de rol van de norse en onbuigzame Korea-veteraan Walt Kowalski. Hij krijgt in zijn wijk in Detroit te maken met een steeds grotere groep allochtonen. Wanneer zijn Aziatische buurjongen zijn meest kostbare bezit, een Ford Gran Torino uit 1972, probeert te stelen zijn de rapen gaar. Met geladen geweer jaagt hij de knul na.
Detroit is niet meer wat het is geweest. De wijken die toebehoorden aan de blanke elite worden overspoeld door immigranten. Agressieve bendes Latino’s en Aziaten vechten hun strijd uit voor de ogen van hulpeloze burgers.
Walt Kowalski ziet zijn buurt met de dag sneller achteruit gaan. Sinds de dood van zijn vrouw, valt er voor hem nog maar weinig te genieten van het leven. Zijn twee zoons bemoeien zich nauwelijks met hem en zien het liefst dat hij zo snel mogelijk zijn intrek neemt in een bejaardenhuis. Maar Walt is nog kwiek en actief. Het is pijnlijk om te zien hoe zeer vader en zoons langs elkaar leven, maar gelukkig vindt de oude, knorrige Walt nog een doel in de laatste jaren van zijn leven. En dat doel komt uit onverwachte hoek.
Walt moet aanvankelijk niets van zijn nieuwe Aziatische buren hebben. Als hij zijn buurjongen echter ‘redt’ uit de klauwen van een bende wordt hij overladen met complimenten en cadeaus. Hij komt in gesprek met Tao’s grappige en intelligente zus Sue. Ze stelt voor om Tao als een soort boetedoening klusjes voor Walt te laten doen. De oude man stemt na wat tegenstribbelen toe.
Clint Eastwood boeit als hoofdrolspeler, én als regisseur, van de eerste tot de laatste minuut. De scenarioschrijvers hebben het verhaal zo goed uitgewerkt dat de film je raakt in het diepst van je hart.
