Een film van de beroemde Ingmar Bergman uit 1978 met de twee topactrices Liv Ullmann en Ingrid Bergman moet wel een juweel zijn. En dat is Herfstsonate ook. De scherpe dialogen tussen de twee actrices zijn schitterend. Maar Ingmar Bergman is ook ijzersterk in het camerawerk waarbij hij hun gezichten in close-up toont. De emoties in de ogen en om de monden voegen minstens zoveel toe aan de film als de woorden die gesproken worden.
In Herfstsonate tekent Bergman de moeilijke verhouding tussen de beroemde concertpianiste Charlotte en haar twee dochters Eva en Helena. Eva heeft haar moeder uitgenodigd om te komen logeren in de pastorie waar zij woont. De film is in feite één lange vlijmscherpe dialoog tussen Eva en Charlotte waarbij de dochter haar moeder hard confronteert met haar egoïsme en heerszucht. Eerst rustig en begripvol, daarna hard, scherp en vol diepe emotionele verwijten, en ten slotte met meer begrip en berusting. Herfstsonate is één van de latere films van Bergman, uit 1978. De heftige opstand tegen God is afwezig maar de complexiteit van menselijke verhoudingen is als thema nog altijd volop present.
Het geheel speelt zich af in een sobere omgeving. Een eenvoudige pastorie met een armoedige inrichting. Twee écht goede actrices in de hoofdrol en je kunt spreken over een bijna perfecte film. Het was de eerste keer dat Ingmar Bergman een film maakte met zijn beroemde naamgenote Ingrid Bergman (geen familie). Helaas was het ook de laatste keer, want voor Ingrid Bergman was dit haar laatste film, ze overleed vier jaar later, in 1982.
