Een jonge Rus gaat studeren in Parijs. Hij onderbreekt zijn treinreis in Duitsland, waar hij de nacht doorbrengt in een hotel. Daar ontmoet hij een jonge vrouw die zijn leven zal veranderen. Prachtig vormgegeven en mooi gespeelde nieuwe film van Jos Stelling, met in de hoofdrol Sylvia Hoeks. De film kreeg het Gouden Kalf voor de beste Nederlandse film.
Een oude dame overhandigt Nicolai, een oude arts in Moskou, een antiquarische poëziebundel van Poesjkin met daarin een aan hem gerichte brief van ene Elise.
Ooit heeft hij dit boek aan Elise geschonken. Dit is voor hem aanleiding om de trein naar Duitsland te nemen, naar het slot annex hotel/sanatorium/bordeel waar hij vijftig jaar geleden op een regenachtige nacht terechtkwam.
Als hij op die plek aankomt treft hij een vervallen slot aan. Doormiddel van flashbacks keert hij terug naar de tijd die hij daar spendeerde als jonge arts. De tussenstop had één nacht moeten duren, maar Nicolai raakt in de ban van een mooie jonge vrouw, Elise, een courtisane. Hij is echter kansloos om iets met haar te beginnen, want zij is al ‘eigendom’ van een oude Graaf, eigenaar van het slot.
Hoe graag de twee ook bij elkaar willen zijn, het lot lijkt ze een andere kant op te sturen.
Uiteindelijk wordt duidelijk waarom Nicolai werkelijk is teruggekeerd en brengt hij zijn verhaal tot een bijzonder einde, waarbij heden en verleden samensmelten en de liefde over de dood wordt heen getild.
Het was Stellings doel een klassiek, rechtlijnig melodrama te maken, waarin niets afleidt van de alles verzengende liefde tussen de hoofdrolspelers. En dat is hem gelukt! Op het Nederlands Film Festival van 2012 werd de film bekroond met het Gouden Kalf voor de beste film.
