Tien jaar lang filmde Oeke Hoogendijk achter de gesloten deuren van het Rijksmuseum.
Toen in 2003 optimistisch werd begonnen aan de verbouwing van het Rijksmuseum dacht men de deuren te kunnen heropenen in 2008. De restauratie werd echter vanaf het begin geplaagd door stroeve tegenkrachten en de opening – inmiddels met nieuwe directeur Wim Pijbes – liet op zich wachten tot 2013.
Verbouwingsperikelen en de fietsonderdoorgang blijven zeker niet onvermeld, maar het accent in de film ligt op wat de hoofdzaak was en is: de kunst. Jarenlang grotendeels opgeslagen in onafzienbare depots in de polder.
En natuurlijk zien we de mensen achter die kunst. De conservatoren werkend aan de inrichting van hun nieuwe zalen. De directeuren, die op vele fronten strijd moeten leveren. De huismeester die al die jaren dag en nacht ‘zijn’ gebouw scherp in de gaten houdt.
Vierhonderd uur beeldmateriaal samengebald tot één enerverende film. Het Nieuwe Rijksmuseum: De film volgt alles op de voet en maakt de kijker ooggetuige van een uniek stuk vaderlandse geschiedenis.
