Het is 1747. Sarith, dochter van een rijke familie, woont op een plantage net buiten Paramaribo. Ze onderhoudt een vriendschappelijke band met haar huisslavin Mini-Mini, die boven alles wil dat haar meesteres gelukkig is. Als Sariths toekomstige echtgenoot op een dag besluit om naar Europa te vertrekken, stort haar wereld aanvankelijk in. Haar angst om alleen achter te blijven en een oude vrijster te worden wordt daarmee bewaarheid.
Wanhopig en egoïstisch als Sarith is, deelt ze met de één na de andere man het bed, in de hoop haar ware liefde te ontmoeten. Maar zonder succes. Mini-Mini ziet hoe haar meesteres tegenslag op tegenslag te verwerken krijgt en mettertijd doodongelukkig wordt. Bovendien begint Sarith zich steeds agressiever te gedragen tegen haar familie, vrienden en vooral haar slaven. De vraagt rijst: hoe ver wil Mini-Mini gaan om haar meesteres gelukkig te maken?
Jean van de Velde, maker van De kleine blonde dood en Wit Licht, kiest ervoor om, anders dan in de roman van Cynthia McLeod, het verhaal vanuit het perspectief van Mini-Mini te vertellen. Een gewaagde keuze, die echter goed uitpakt in dit kostuumdrama over de slavernij in Suriname.
