Eind jaren zeventig werd het straatbeeld van Barcelona verrijkt met een opvallende 2CV, beschilderd in het rood en blauw van de plaatselijke voetbalclub. De bestuurder van de auto was de eigenaar van sigarenfabriek Puig: Señor Puig, zelf grootafnemer van zijn beroemde dikke sigaren en groot fan van FC Barcelona.
Señor Puig had de heilige gewoonte de week af te sluiten door samen met z’n zoontje Johan in zijn beroemde 2CV een rondje te rijden om Camp Nou, het stadion van FC Barca; voor het geluk van ‘hun’ club. Deze wekelijkse rit was tevens het enige samenzijn van vader en zoon. Senor Puig was een druk bezet man.
Dertig jaar later rijdt de opvallende eend nog steeds door Barcelona. Inmiddels zit Johan achter het stuur. Johan rijdt ook rondjes rond het stadion; niet één in het weekend, maar vijftig (!) per dag. Dat is zo gegroeid. Het is zijn leven. Johan rijdt en alles gaat prima. Met het voetbalteam, met hem. Het lijkt misschien een eenzaam leven, maar dat is het niet voor Johan. Op de route kent hij veel mensen. Nee, Johan is niet alleen en alles gaat prima.
Maar dan ontmoet hij bij een stoplicht Paquita, een kleurrijke, sprankelende schoonheid die ongevraagd en standvastig autoruiten wast op straat. Johan is op slag verliefd. Hij probeert Paquita op te nemen in de regelmaat van zijn dagelijkse rondjes, maar hij komt er al snel achter dat Paquita hem met haar spontane leven geheel uit zijn routine haalt. Dat leidt tot problemen.
Dan voelt Johan dat er iets voorgoed veranderd is in zijn leven. Hij kan niet zomaar terugvallen op zijn oude routine. Hij mist Paquita. Maar als hij Barca in de steek laat, stelt hij ook zijn vader teleur.
Johan weet dat hij een keuze moet maken. Hoe moeilijk dat ook wordt.
En langzaam begint Johan Puig aan een nieuwe route in zijn leven.
