Le père de mes enfants is losjes gebaseerd op het tragische levensverhaal van de bekende Franse filmproducent Humbert Balsan. Hij was een betrokken producent die erom bekend stond onbekend talent een kans te gunnen. Hij pleegde in 2005 op vijftigjarige leeftijd zelfmoord en liet daarbij zijn vrouw, twee kinderen en het door hem opgerichte productiebedrijf Ognon Pictures achter.
In de film van regisseur Hansen-Løve heeft ook de hoofdpersoon (Canvel) een kleinschalig productiebedrijf dat met name gericht is op het produceren van kleine, moeilijke films. De ambitieuze, Canvel heeft echter te veel financiële risico’s genomen met zijn films en staat nu op de rand van een faillissement. De film volgt hem in zijn verwoede pogingen een balans te vinden tussen het overeind houden van zijn bedrijf en zijn verplichtingen als toegewijde echtgenoot en vader van drie dochters.
Het eerste deel van Le père de mes enfants is van een ongekende klasse. De wijze waarop de regisseur met ogenschijnlijk simpele middelen erin slaagt de gezinssituatie van Canvel op authentieke wijze over te brengen is verbluffend. Hij wordt hierbij geholpen door een prachtige rol van de Franse acteur De Lencquesaing wiens eigen tienerdochter overigens zijn filmdochter speelt.
Canvel is een ietwat naïeve man, met het hart op de goede plaats, die zich omwille van zijn idealisme ontzettend in de nesten heeft gewerkt. Zijn transformatie van gepassioneerde, enthousiaste producent en vader tot moedeloze, uitgebluste veertiger weerspiegelt de gezinssituatie.
In het tweede deel is de toon van de film totaal anders. Het is even wennen, maar de onsentimentele wijze waarop de film laat zien hoe vrouw en kinderen proberen om te gaan met de afwezigheid van hun vader is bijzonder ontroerend.
Het is een gevoel van perfectie dat alleen de allerbeste films weten op te roepen en als een 28-jarige regisseur daar nu al in slaagt, is duidelijk dat we hier met een natuurtalent te maken hebben.
