Na Sous le sable en Le temps qui reste regisseerde François Ozon Le Refuge, het laatste deel van zijn trilogie over rouwverwerking. Het scenario trapt al gelijk heftig af als een dealer aanbelt bij de verslaafde yups Louis en Mousse. De volgende ochtend, terwijl Louis aan een overdosis heroïne is gestorven, probeert uitgerekend zijn moeder zijn leenappartement te slijten aan een ander koppel.
Mousse en Louis zijn jong en verliefd. Hun drugsgebruik maakt echter een abrupt einde aan de romance. Na een overdosis heroïne, sterft Louis. Mousse ontwaakt uit haar coma en hoort dat ze zwanger is van hem.
Tijdens de begrafenis proberen Louis’ rijke familieleden Mousse uit hun leven te bannen. Het is voor alles en iedereen beter als ze het kindje laat weghalen. Toch houdt ze voet bij stuk en zoekt haar onderkomen in een zomerhuisje aan zee. In deze schuilplaats probeert ze af te kicken, zich voor te bereiden op haar bevalling en vindt ze gezelschap bij Paul, de homoseksuele broer van haar overleden geliefde. Haar zwangerschap maakt ook bij hem emoties los.
Ozon heeft een gok genomen met de casting van Le Refuge. Zo was Isabelle Carré, de vertolkster van Mousse, tijdens de opnames zwanger. Een bewuste keuze van Ozon, want hij had juist besloten een film rond aanstaand moederschap te maken. Dit kon alleen maar realistisch vormgegeven worden door een zwangere actrice te casten. En dat werd dus Carré.
