Zenuwslopend drama, waarin een moeder haar overleden dochter denkt te herkennen in de dochter van een ander. Volgens regisseur Nebbou gaat zijn film over het moederinstinct, dat eerder dierlijk dan rationeel is. In die visie vechten twee moeders als leeuwinnen om een kind. Verplaatst naar een welvarende buitenwijk, waar de kinderen niets te kort komen en iedere vorm van gevaar lijkt te ontbreken, is dat een fascinerend schouwspel.
In de nasleep van haar echtscheiding dreigt Elsa (Catherine Frot) het gezag over haar zoon Thomas te verliezen. Wanneer ze vervolgens haar overleden dochtertje denkt te herkennen in Lola, de 6-jarige dochter van Claire (Sandrine Bonnaire) barst het drama los. Hinderlijk begint Elsa, die volgens haar ex-man labiel en depressief is als gevolg van een trauma uit het verleden, de familie van Claire te stalken. Wat het trauma precies inhoud blijft gedurende lange tijd onduidelijk. De kijker zit met de vraag: is Elsa een toegewijde moeder met een feilloze intuïtie, of een gekrenkte, misschien zelfs gevaarlijke fantast?
Met L’empreinte de l’ange maakt Sandrine Bonnaire, die eerder een documentaire maakte over haar autistische zus, een sterke comeback als één van de meest veelzijdige Franse actrices van haar tijd. Naast haar schittert Catherine Frot die evenals in haar vorige film La tourneuse de pages een overdonderende performance neerzet.
Nebbou vermengt de thrillerelementen in L’empreinte de l’ange met een karakterstudie van twee gekwetste vrouwen. Dankzij het sterke spel van Frot en Bonnaire pakt dat goed uit. Zonder onnodige dramatische ingrepen loopt de spanning tussen hen hoog op.
