Sophie, 21 jaar en mooi, geniet volop van het leven. Ze studeert en feest erop los. Als blijkt dat ze kanker heeft, wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Ze ondergaat chemokuren en wordt kaal.
Gesteund door familie en vrienden lukt het Sophie om tussen de behandelingen door van haar jonge leven te blijven genieten. Ze droomt, flirt, geniet, danst en zoent en wordt zelfs verliefd. Ook houdt ze een dagboek bij en combineert haar stemmingen met haar haarkleur. Voor elke gemoedstoestand een andere pruik, een andere Sophie.
Met haar boek Het meisje met negen pruiken startte de schrijverscarrière van Sophie van der Stap. Dit waargebeurde verhaal laat kanker zien van een onderbelichte kant. Het gaat niet zozeer om de dappere strijd om de ziekte te overwinnen, maar eerder om het verbergen van alle ellende en deze niet onder ogen willen zien. Heel begrijpelijke voor iemand van 21. Op die leeftijd hoor je bezig te zijn met uitgaan, je vrienden en je toekomstplannen. En je hoort zeker niet in het ziekenhuis aan het infuus te liggen.
Sofie vlucht met pruik en al het uitgaansleven in, wat natuurlijk nooit goed kan zijn voor iemand die middenin de chemokuren en bestralingen zit. Natuurlijk krijgt de patiënt op haar kop van de dokters als ze met een kater in het ziekenhuisbed ligt, maar daar trekt ze zich weinig van aan.
Waar je, als je het boek gelezen hebt, wel even aan moet wennen is dat de film Duits gesproken is en Nederlands ondertiteld.
