Voor wie La Meglio Gioventù niet vaak genoeg kon zien hebben we goed nieuws!
De makers hebben een nieuwe film gebaard: Mio Fratello è Figlio Unico. Een verhaal vol liefde en familieperikelen ten tijde van de opwindende jaren 60 in Italië.
Leuke, sprankelende mensen zijn de hoofdpersonen in Mio Fratello è Figlio Unico. Allereerst leren we Accio kennen, een rebelse puber op een katholieke school. Accio afficheert zich steeds meer met het fascisme en tracht te leven volgens de ideeën van Il Duce. Broer Manrico engageert zich daarentegen met het socialisme: hij komt op voor het gewone arbeidersvolk, zoals moeder en vader. Wanneer er in het stadje rellen ontstaan, komen Accio en Manrico letterlijk tegenover elkaar te staan. Het gevecht dat ontstaat, is eerder een verwarde knuffel dan een gewapend geschil.
Gedurende de film onthult zich dan ook een onderliggende, onuitgesproken en ook onuitspreekbare relatie: een stille strijd misschien wel eigen aan alle broers. Is er een conflict tussen Accio en Manrico omdat ze een tegenovergesteld ideeëngoed aanhangen, of hangen ze een tegenovergesteld ideeëngoed aan omdat het conflict nooit op een andere manier tot uiting kan komen?
De broers mogen dan politiek gezien lijnrecht tegenover elkaar staan, ze willen wél hetzelfde meisje: Franscesca. Zij lijkt als het ware de geleider van hun emoties te zijn en weet ze daarmee zowel te kalmeren als te frustreren.
Mio Fratello è Figlio Unico wil dan ook niet zozeer een politieke film zijn, het verleden wordt vooral bezien met nostalgie en een zekere lichte spot. Een ideale lentefilm, mét uiteraard een roseetje na afloop!
