Parked van de Ierse regisseur Darragh Byrne gaat over de vraag of mensen wel zonder elkaar kunnen in een moderne stad en dus ook in de hedendaagse maatschappij. Byrne over zijn film: “Ik heb geprobeerd een bepaalde echtheid in de film te houden zodat mensen die ooit in zo’n zelfde situatie belanden niet alle hoop wordt ontnomen”.
Fred Daly wordt iedere dag wakker met uitzicht op zee. Hij woont namelijk rustig maar eenzaam in zijn auto die geparkeerd staat op een parkeerplaatsje bij het strand. Op een ochtend ontdekt hij dat hij een buurman heeft, naast hem staat nu een kanariegeel autootje. Hierin woont Cathal een jonge optimistische drugsverslaafde. Aanvankelijk ergert Fred zich aan de indringer maar al snel slaat zijn negatieve houding om en ontstaat er zelfs vriendschap.
De situatie waarin beiden zich bevinden is hun gemene deler maar de oorzaken zijn totaal verschillend. Fred is slachtoffer van economische crises en bureaucratie, hij woont noodgedwongen in zijn auto, omdat hij niet voor bijstand in aanmerking komt. Cathal’s situatie is ontstaan door ruzie met zijn familie over zijn drugsverslaving.
Als Fred bevriend raakt met Julia, een muzieklerares gaat voor hem de zon weer schijnen en probeert hij zijn leven weer op de rails te krijgen. Cathal echter zakt steeds verder af en zijn leven dreigt een dramatische wending te nemen.
Parked is een mooie, sober opgenomen film waarin debuterende regisseur Byrne zelfvertrouwen toont door zijn acteurs alle ruimte te geven. Dat werpt vruchten af. Colm Meaney (Star Trek: The NextGeneration), speelt prachtig ingetogen. Zijn Fred is een man die op een bijna stoïcijnse manier zijn waardigheid probeert te behouden. En Colin Morgan, bekend als de jonge Merlin in de gelijknamige BBC-serie, is zeer geloofwaardig als de jonge drugsverslaafde Cathal.
