Het is bepaald niet vreemd, dat Pierre droomt hoe zijn huis van slaapkamer tot keuken vol koeien staat. Als jonge boer op het Franse platteland is hij van ’s ochtends tot ’s avonds bezig met zijn veestapel. Melken, verzorgen, de boel op orde houden, de administratie doen, het gaat maar door.
Zijn leven draait volledig rond de boerderij, die hij net van zijn ouders heeft overgenomen. Als in Frankrijk de eerste symptomen van de gekkekoeienziekte opduiken, merkt Pierre dat ook één van zijn koeien is besmet. Hij kan zich echter niet veroorloven om zijn kudde te verliezen. Zijn boerderij is zijn alles, zijn koeien zijn familie en hij zal moeten handelen. Zelfs wanneer zijn handen daadwerkelijk onder het bloed van een doodzieke koe komen te zitten.
Regisseur Hubert Charuel kent het boerenmilieu van binnenuit en draaide Petit Paysan op de Franse boerderij van zijn ouders. Het is intrigerend, hoe hij zijn plattelandsdrama subtiel richting film noir duwt. Knappe acteerprestatie van Swann Arlaud als jonge boer Pierre.