Jaren vijftig in Frankrijk. Ratelende typemachines, wespentailles, ouderwetse romantiek. Je vindt het allemaal in Populaire, de vrolijke Franse film over een typiste die de snelste van de wereld wil worden. Een groot stuk van de sprankelende charme van deze film vloeit voort uit de half nostalgische, half satirische benadering van de tijdgeest: de lucht is zwanger van be-bop-a-lula-geluiden en de Citroën DS is alomtegenwoordig.
De 21-jarige beeldschone Rose Pamphile is al verloofd en lijkt voorbestemd voor een zorgeloos maar oersaai huisvrouwenbestaan. Zelf heeft ze echter een heel andere toekomst voor ogen. Ze solliciteert bij een verzekeringsmaatschappij en met zo veel gegadigden lijkt de wat klunzige Rose weinig kans te maken.
Maar ze kan bliksemsnel typen, met twee vingers! En dat laat ze zien aan haar baas. En al gauw neemt Rose, met kaarsrechte rug en flitsende vingers, deel aan het kampioenschap tikken-tegen-de-klok. Haar baas ziet meteen kansen met Rose en wil haar trainen om de beste typiste van het jaar te worden. Ze trekt bij hem in en hij leeft zijn gedrevenheid volledig op haar uit. Ze moet zelfs gaan hardlopen voor een beter uithoudingsvermogen en pianospelen voor het ritmegevoel.
En Rose zelf? Die wacht eigenlijk op een romantische ridder. Daarvoor heeft ze echter nog een lange weg te gaan.
Het is vooral de betoverende verschijning van Rose, gespeeld door de Belgische actrice Deborah François, die de film zo sprankelend maakt. Neem alleen al het hypersensuele veeggebaar waarmee ze de schrijfmachine bedient. François viel in 2006 al op in La tourneuse de pages.
Ook leuk is dat de acteurs allemaal staan te spelen alsof ze écht in een film uit de jaren vijftig figureren.
