De naam Renoir zal zowel bij filmliefhebbers als kunstliefhebbers een bel doen rinkelen. Wat de film betreft gaat het vooral over Jean, beroemd regisseur uit de begintijd van de Franse film. En zoon van Pierre-August Renoir, de beroemde schilder.
Renoir bevindt zich in de nadagen van zijn schildersleven(1915). Met zijn impressionistische schilderkunst, vluchtige penseelstreken, verzadigde kleuren, kan hij zich hier in het Zuid-Franse landschap geen betere inspiratiebron wensen. Zeker wanneer zijn vriend Matisse een nieuw model, Andrée, bij hem langs stuurt. Zij is geschapen voor sensuele taferelen en weet wat ze in huis heeft. Ze wenst dan ook loon naar werken en ziet zich al helemaal niet eindigen zoals de eerdere modellen van Renoir die nu zijn huishouding doen en hem verzorgen nu hij slecht ter been is.
Het is de Eerste Wereldoorlog. Zijn zoon Jean komt thuis als oorlogsinvalide, hij heeft een schotwond opgelopen. Als hij en Andrée elkaar zien, vallen ze als een blok voor elkaar. Als Jean aankondigt terug te gaan naar het slagveld is Andrée ontroostbaar.
De grote aantrekkingskracht van de film Renoir is de ruimte voor die ongeëvenaarde schilderkunst: met oog voor de zachtschemerige lichtval in het atelier of de zonovergoten tuin, waar de olijfbomen ritselen. En natuurlijk het schitterende uitzicht op zee, met op de voorgrond Andrée in haar natuurlijke pose.