Confrontatie met een onmogelijke keuze
Regisseur: Ulrich Köhler - Pierre Bokma, Jenny Schilly, Maria Miller, Jean-Christophe Polly - Duitsland/Frankrijk/Nederland - 2011 - 1 uur 31 minuten

In Schlafkramkheit schetst regisseur Köhler in kalme, korte maar precieze scènes het leven van een expat en maakt daarbij voortreffelijk gebruik van Pierre Bokma in zijn rol als barse man . En die ineens zomaar kan ontroeren, zoals in een scène waarin hij belt met zijn vrouw. Een ongemakkelijk gesprek. Tranen lopen over zijn gezicht, terwijl hij zich vastklampt aan een grote fles bier.

In Kameroen veroorzaakt een epidemie in de binnenlanden en sterke slaapzucht bij patiënten. Ze verliezen telkens het bewustzijn en zakken steeds meer weg in een roes. Tropenarts Ebbo Velten (Pierre Bokma) bestrijdt de ziekte, maar vraagt zich af of het wel zinvol is om zijn werk voort te zetten. Zijn vrouw Vera wil terug naar Duitsland en naar hun 17-jarige dochter Helen die daar op een internaat woont. Ebbo wordt geconfronteerd met een onmogelijke keuze: zijn leven vol vrijheid in Afrika opgeven en terugkeren naar Duitsland of blijven en zijn geliefde kwijtraken. Hij raakt gevangen tussen twee werelden.
Halverwege de film wisselt het perspectief en komt de in Parijs geboren, zwarte arts Alex Nzila (Jean-Christophe Folly) in het verhaal. Namens de World Health Organization komt hij de slaapziektebestrijding controleren. Tot zijn frustratie wordt hij in Kameroen als toerist beschouwd, als een buitenstaander.
Het slotdeel brengt de twee dolende dokters bijeen, en loopt uit op een nachtelijke jachtpartij in de jungle, met een verrassende, Afrikaans-animistische wending.

De subtiele regie van Ulrich Köhler werd in Berlijn bekroond met de Zilveren Beer. Schijnbaar moeiteloos schuift hij met thema’s en verhaallijnen. Zonder gebruik te maken van muziek, weet hij een aangenaam mysterieuze sfeer te creëren, door bijna continu zachte oerwoudgeluiden op de geluidsband te laten meespelen. Pierre Bokma speelt weer een glansrol. Met één oogopslag kan hij Veltens verdrongen leed, woede en wanhoop zichtbaar maken.

SPEELTIJDEN