Seymour Bernstein (1927), zoon van twee amuzikale ouders, bleek al jong over een buitengewoon talent te beschikken. Acteur Ethan Hawke ontmoette de Seymour Bernstein tijdens een etentje en raakte zo onder de indruk dat hij besloot een documentaire te maken.
Seymour blijkt een zeer kwetsbare man te zijn. Zijn hele carrière kampte hij met nervositeit en faalangsten voor elk optreden. Hij voelde zich ongemakkelijk in de artiestenwereld en de commercie die er bij kwam kijken. Op zijn vijftigste besluit hij te stoppen met concerten en zich te wijden aan het opleiden van pianisten. Maar dan wel met zijn eigen visie waarbij liefde voor de muziek net zo belangrijk is als technische kwaliteiten.
Seymour verhaalt ook over zijn diensttijd in de Koreaanse Oorlog, waarin hij samen met een andere klassiek geschoolde soldaat optredens gaf aan de frontlinie. In een hartverscheurende scène komen plotseling de tranen los wanneer de herinneringen aan zijn overleden kameraden boven komen drijven. De intieme regie van Hawke zet de emoties extra kracht bij.
Bernsteins verhalen over zijn levenservaringen (hij reisde de hele wereld door), kluisteren de kijker moeiteloos twee uur aan het doek. En nu maar hopen dat er een vervolg komt op deze ‘Introduction”.
