Mo – kort voor Monique – (Lies Visschedijk) heeft slechts één focus in haar leven: haar carrière als hartchirurg. Al het andere is van ondergeschikt belang. Maar wanneer de extraverte Max (Waldemar Torenstra) naast haar komt wonen, ontstaat er een bijzondere vriendschap die Mo doet inzien dat er meer in het leven is dan alleen haar carrière. Dat je het leven moet léven in plaats van moet plannen.
Max valt op mannen, maar heeft ook een kinderwens. Mo is überhaupt niet met het moederschap bezig. Ze weet al niet waar ze de tijd vandaan moet halen om iets leuks te doen, laat staan om serieus te daten. Als Max via een app op zoek gaat naar de ideale moeder voor zijn nageslacht, begint Mo zich af te vragen of er misschien toch meer is in het leven dan enkel haar carrière.
Het speelfilmregiedebuut van Frank Krom (’t Schaep met de 5 pooten, Soof de televisieserie) naar een script van Eddy Terstall kan bogen op de humoristische en sensitieve dialoog, twee innemende hoofdrolspelers die het er niet te dik bovenop leggen, en de nadrukkelijke, maar niet belerende wijze waarop de makers hun progressieve boodschap door hun film vlechten.
