Song for Marion

In 2008 was er de documentaire Young at Heart die menig filmhuizer wist te ontroeren. Afgelopen jaar had je de Golden Oldies op tv waarbij je je ogen niet altijd droog hield.
Wat raakt je zo bij deze beelden?. Want er wordt lang niet altijd even goed gezongen in deze popkoren van bejaarden. Maar misschien zijn het wel de levensverhalen en de volhardende en enthousiaste manier van beleving van de oudere mens die je raken.
Song for Marion is een speelfilm die grote raakvlakken vertoont met bovenstaande verhalen en voor liefhebbers van dit genre vast een reden om te gaan kijken naar deze film.
Marion zingt bij een koor onder leiding van de jonge en knappe muziekdocente Elizabeth. Marion lijdt aan kanker, maar dat verhindert haar niet om positief door het leven te gaan. Haar mans Arthur, is echter een verschrikkelijke knorrepot. Ook kan hij absoluut niet door een deur met zijn zoon James.
Wanneer Marion doodziek op bed ligt, is Arthur tot tranen toe geroerd en smeekt haar om te blijven leven. Ook zoekt hij op zijn manier weer voorzichtig toenadering tot zijn zoon. De momenten wanneer Arthurs muur stukje bij beetje verkruimelt, zijn zeer indrukwekkend. Dat leidt tot een voorspelbare maar wel zeer mooie finale.
Juist doordat deze film zicht richt op de personages en details, met een fantastische rol van Terence Swamp als Arthur, snijdt Song for Marion net even wat dieper in de ziel dan het gemiddelde drama. Cristopher Eccleston is perfect gecast als zoon en Vanessa Redgrave tot slot is voortreffelijk als de doodzieke Marion die zich steeds op het randje van de dood bevindt. Een film die, ondanks de bekende formule, zeer de moeite waard is.