Spanje, 1993. Na de dood van haar ouders wordt de zesjarige Frida naar de familie van haar oom gestuurd. Voor Frida is het niet zo eenvoudig om daar, op het platteland, een nieuw leven te beginnen. Ontroerende debuutfilm van de jonge Catalaanse regisseur Carla Simón. De autobiografische elementen uit haar eigen jeugd maken de film extra oprecht en authentiek.
Frida’s nieuwe tehuis tussen de landerijen bevindt zich ver van de wervelende stad Barcelona waar ze haar eerste jaren heeft doorgebracht. Probeer je maar eens te hechten aan zo’n nieuwe plek vol dieren en natuur en een onbekende familie, terwijl je ’s nachts alleen maar aan je moeder kunt denken. Iedere avond bidt Frida voor haar moeder. Ze mist haar verschrikkelijk.
Overdag probeert ze zich over te geven aan haar nieuwe leven. Ineens ziet ze in haar nichtje een zusje – de chemie tussen de twee kindacteurs spat van het scherm – en worden de kippen op het erf steeds minder eng.
Een ontroerend familieportret dat nooit sentimenteel wordt.
