DEZE DOCUMENTAIRE BEVAT GEVOELIGE ONDERWERPEN, ER KOMEN BEELDEN VAN DIERENLEED IN VOOR. GA NIET NAAR DEZE FILM ALS JE HIERMEE NIET GECONFRONTEERD WIL WORDEN.
De Peruviaanse Andrés Roca Rey geldt als een van de laatste grote iconen van het stierenvechten. Samen met zijn entourage reist hij van arena naar arena, door een wereld waar leven en dood elkaar voortdurend kruisen — omgeven door bloed, bravoure, big balls en schitterend borduurwerk. Terwijl de camera hem van dichtbij volgt, en nog dichter op de dood en decadentie die hem omringen, slepen de hypnotiserende beelden ons mee naar de grens tussen schoonheid en wreedheid. Want terwijl Roca Rey zijn gedurfde dans met de dood uitvoert, rijst de vraag: kan iets zo gewelddadigs ook mooi zijn?
In Tardes de Soledad brengt regisseur Albert Serra een indringende blik op de wereld van de tauromachie — een traditie die evenzeer wordt gevierd als verafschuwd. Met de camera dicht op de huid van de matador toont Serra niet alleen een fysieke strijd, maar onthult hij ook een mannenwereld waarin eenzaamheid en kwetsbaarheid verscholen gaan achter bloeddoordrenkte pakken. Zonder te oordelen, maar met een onberispelijke cinematografische stijl, confronteert Serra de kijker met diens eigen morele grenzen in de strijd tussen mens en dier, kunst en barbarij. Het resultaat is een film die zowel intens als intiem is, bruut en betoverend, confronterend én poëtisch. Tardes de Soledad werd bekroond met de Concha de Oro op het filmfestival van San Sebastián.
___________________________________________________________________________________________________
5***** De Volkskrant
‘Tardes de soledad is een absoluut meesterwerk, zonder meer een van de beste, meest indringende en plastische films van het jaar’
5***** VPRO
‘Magistraal gefilmd en briljant gemonteerd documentaireportret’
‘Een hypnotiserende, enerverende en met uiterste precisie geregistreerde fly-on-the-wall-documentaire’
4**** NRC
‘Een bloedig, gruwelijk, beeldschoon portret van matador Andrés Roca Rey’
4**** Trouw
‘Een secuur visueel bouwwerkje, ronduit intrigerend’
4**** Cinemagazine
‘Tardes de soldedad’, ongetwijfeld een film ‘van deze tijd’
De Filmkrant
‘Subliem […] Hypnotiserend en nietsontziend’
Het Parool
‘Een even poëtische als ironische documentaire’
___________________________________________________________________________________________________
Waarom je TARDES DE SOLEDAD zou kunnen zien, ondanks dat stierenvechten voor velen onlosmakelijk verbonden is met dierenmishandeling:
Het is een moreel geladen observatie.
Albert Serra stelt geen oordeel, maar confronteert. De film is een morele ondervraging, niet een promotie van stierenvechten. Het toont de gruwel, de esthetiek én de contradicties en laat de kijker zelf reflecteren.
Het roept ongemakkelijke vragen op over kunst, wreedheid en schoonheid
Mag je wreedheid filmen? Kan schoonheid bestaan binnen geweld? Wat betekent mannelijkheid binnen een archaïsch ritueel? Dit zijn vragen die Tardes de soledad subtiel, maar krachtig oproept.
Het is ook een psychologisch portret van de matador. De film richt zich op Andrés Roca Rey. Door zijn angsten, rituelen en fysieke nabijheid voel je de kwetsbaarheid achter het ritueel. Het is intiem, ontdaan van spektakel en onderwerp van felle discussie in Spanje. Een film die tot debat aanzet en niet makkelijk in één kamp valt te plaatsen.
