Tati-Tour: Mon Oncle

Mon Oncle is een film van Jacques Tati uit 1958. Hij won hiermee een Oscar voor de beste buitenlandse film. Mon Oncle is een komedie waarin decadentie, moderniteit, hebzucht en de onschuld van de jeugd centraal staan.
De film bevat nauwelijks dialogen. Het is een observatie van een rijk maar ongelukkig gezin. Het verhaal gaat over Monsieur Hulot die op bezoek gaat bij zijn neefje en zijn ouders. Ze bewonen een hypermodern huis, maar het huis is kil en onpraktisch. De vader bekleedt een hoge functie bij een plasticfabriek, en moeder houdt zich bezig met moderne kunst. Monsieur Hulot ziet dat zijn neefje niet gelukkig is. Hij vindt geen warmte bij zijn ouders en er mogen geen vriendjes komen spelen want dan kan er iets stuk gaan. Uiteindelijk neemt monsieur Hulot het kind mee naar een nostalgische en gezellige woonwijk waar het joch met leeftijdgenootjes kan spelen. De boodschap is: geen kille rijkdom maar liefde is wat een kind nodig heeft.
In veel van zijn films levert Tati kritiek op de huidige moderne maatschappij. In zijn films is er altijd wel een personage dat zich niet wenst aan te passen, niets begrijpt van moderne techniek. Nostalgie botst dan met de decadente, massale en onpersoonlijke wereld van de moderniteit.
Vormgeving is ook een opvallend kenmerk van zijn oeuvre. Zo is er in Mon Oncle veel aandacht voor decors en locaties. Futuristische ontworpen, strakke architectonische interieurs worden vaak geplaatst tegenover de idyllische, schilderachtige decorstukken. Ook gebruikt Tati in zijn films een zeer herkenbare soundtrack die steeds weer herhaald wordt .
Tati werd in 1907 geboren in Parijs als zoon van een Russische ambassadeur en een Nederlandse moeder. De regisseur overleed in 1982 aan kanker.