The Banishment is een machtig psychologisch drama in een sfeervolle, langzame en sobere filmstijl. Geen ‘snel gemonteerde’ makkelijke hapklare brokken, maar een visueel meesterwerk met een indrukwekkende verhaallijn. Pure en beeldschone cinema met briljant camerawerk van Michael Kritsjman!
Alex verhuist met zijn vrouw Vera en hun twee kinderen, van een grote stad naar het platteland. Zij nemen hun intrek in het afgelegen en verlaten huis van de vader van Alex. Spoedig na aankomst onthult Vera dat zij zwanger is, maar het kind is niet van Alex. Hij kan de zwangerschap niet accepteren en wil deze laten beëindigen.
De film begint met een fraai openingshot, een weids landschap, kwetterende vogeltjes en aanzwellende muziek. Alles lijkt idyllisch. In de volgende scène scheurt een auto voorbij in de stromende regen in een grauwe industriestad.
De film staat direct vanaf deze scènes. Een man stopt. Het is Mark (Alexander Baluev) de broer van Alex (Konstantin Lavronenko). Mark blijkt een kogel in zijn arm te hebben en Alex moet hem eruit halen. De aanleiding voor de schietpartij is (en blijft) onbekend, maar het is duidelijk dat Mark een ‘zware jongen’ is en even later wordt duidelijk dat hij wel raad zou weten met het ‘probleem’ van zijn broer. Er wordt door hen nauwelijks gesproken.
De gekweldheid van Alex (beste acteur, Gouden Palm in Cannes) en zijn vrouw Vera wordt magistraal weergegeven, waarbij het onvermogen om te communiceren over emoties en gevoelens treffend wordt weergegeven en geloofwaardig gespeeld.
Het scenario zit ingenieus in elkaar. Telkens als we een beeld hebben gevormd, moet het weer bijgesteld worden. Regisseur Andrej Zvagintsev zet ons diverse malen op het verkeerde been.
