Halley, 22 jaar, heeft het zwaar. Met haar zesjarige dochter Moonee woont ze in een budgetmotel. Ze kan nauwelijks rondkomen nu ze haar baan als stripper kwijt is. Maar dochter Moonee floreert prima in deze armoedige omgeving! De enige volwassene die naar haar omkijkt, is de motelmanager, prachtige gespeeld door Willem Dafoe.
Met prijzen overladen sociaal drama over armoede en onverantwoord ouderschap waarin regisseur Sean Baker laat zien hoe problemen van de ene generatie doorgegeven worden aan de volgende. Hij blijft echter optimistisch en volgt de blik van de assertieve, uitdagende Moonee, voor wie alles een groot avontuur is. Voor kinderen kan ook een vervallen motel magisch zijn, totdat het besef komt dat er andere dromen bestaan.
Het allermooist in dit secuur vormgegeven, kleurrijke en indringende drama zijn de geïmproviseerde momenten. Er is een korte scène waarin Dafoe een groepje nieuwsgierige ibissen wegjaagt. ‘Nog een fijne dag’, zegt hij tegen de vogels, altijd fatsoenlijk. Precies in die alledaagse beschaafdheid, toont Baker, schuilt de hoop voor schemerkinderen als Moonee.
Ze hebben geen Disneykastelen nodig, maar iemand die een beetje op ze past.
