Steven Murphy (Colin Farrell), een gerenommeerd chirurg, vormt met zijn volmaakte vrouw, oogarts Anna (Nicole Kidman) en hun twee talentvolle kinderen een perfect gezin. Tot Steven de vaderloze tiener Martin (Barry Keoghan) onder zijn hoede neemt.
De chirurg krijgt regelmatig te horen dat hij mooie handen heeft. Ze zijn zo delicaat, zacht en schoon. Hoe hij die handen schoonhoudt, is aan het begin van de film te zien. We zien beelden van een openhartoperatie, gevolgd door een close-up van de bloederige handschoenen die de chirurg na afloop in de prullenbak heeft gegooid.
Het is een effectief begin van deze moderne Amerikaanse variant op een Griekse tragedie. Op de klanken van het Stabat Mater van Schubert geeft de Griekse Yorgos Lanthimos (The Lobster) zijn publiek alvast wat overdenkingen mee. Kun je schuld van je afwerpen, of keert het als een boemerang terug?
Martin, zo blijkt al gauw, is de indringer die Stevens gezinsgeluk gaat ondermijnen. Er moet een schuld vereffend worden en dat gebeurt op een manier die de Griekse goden zou plezieren. Niet voor niets verwijst het ‘deer’ (hert) in de titel naar de heilige hinde van Artemis, gedood door Agamemnon, die als boetedoening zijn dochter Iphigenia moest offeren.
