Filmmaker Rithy Panh herdenkt in The Missing Picture zijn kindertijd in Cambodja. Als dertienjarige verrichtte hij slavenarbeid voor het regime van Pol Pot. Hij overleefde als enige van het gezin. Hij illustreert zijn belevenissen door kleifiguurtjes te gebruiken. De film werd een eerbetoon aan zijn familie, maar ook een beeldschoon kunstwerk en kreeg een Oscarnominatie en de Prix Un Certain Regard in Cannes.
Op 17 april 1975 bezetten de communistisch troepen van de Rode Khmer de Cambodjaanse
hoofdstad Phnom-Penh. Ze installeerden een dictatuur van angst en meedogenloze
onderdrukking. Scholen, banken, horecagelegenheden werden gesloten. Burgers werden
hun huizen uitgejaagd en ondergebracht in werkkampen. Individuen werden letterlijk
nummers, martelingen en executies waren de gangbare strafmaat voor iedereen die tegen het partijbeleid inging.
De aangrijpende, pijnlijke en prachtige film bevat geen gereconstrueerde interviews met daders en slachtoffers. De zelfgemaakte klei-figuurtjes van beeldhouwer Sarith Mang, diorama’s en archiefbeelden zijn de ‘missing pictures’ waarmee Panh verslag doet. Hij moest de beelden wel zelf creëren, want behalve de propaganda van de Khmer, zoals georkestreerde documentaires en slecht geacteerde actiescènes, gebruikt om hun overwinningen aan het volk te laten zien, is er geen filmmateriaal uit die tijd. De voice-over is gebaseerd op teksten uit Panhs boek The Elimination.
