Regisseur Davaa, laat in The Two Horses of Genghis Khan het imposante landschap van Mongolië zien in lange, panoramische shots. De langzaam bewegende camera wordt bediend door de Nederlander Martijn van Broekhuizen.
Centraal in deze film staat Urna’s zoektocht naar een Mongools lied uit de twaalfde eeuw. Alleen de beginstrofe valt nog te lezen op een resterend stuk van de hals van een antieke paardenkopviool. Deze viool behoorde Urna’s grootmoeder toe. Tijdens de hervormingen van de Chinese Culturele Revolutie rekende China bruut af met de Mongoolse cultuur, de viool viel ten prooi aan de Chinese ‘vernieuwing’, maar haar grootmoeder wist in ieder geval de authentieke paardenkop te bewaren. Zij vroeg haar kleindochter het instrument weer in zijn oude glorie te herstellen.
Met die vraag van haar overleden grootmoeder in haar achterhoofd gaat Urna op weg. Zij laat de paardenkop achter bij een vioolrestaurateur in Ulan Bator, de Mongoolse hoofdstad, en trekt de binnenlanden in.
In de hals van de viool staat nog slechts een gedeelte van het lied van Genghis Khan gegraveerd, waaronder de eerste regel: ‘De Twee Paarden van Genghis Khan.’ De viool kan alleen in originele staat teruggebracht worden als ook de andere strofen gevonden worden.
In het oude nomadische Mongolië bestaat een lange traditie van overlevering door liederen. De kansen lijken dan ook gunstig voor Urna, maar gaandeweg blijkt dat ook in het land van haar voorvaderen de tijd niet heeft stilgestaan. Is er nog iemand die zich het lied van ‘de Twee Paarden’ herinnert?
