Una via a Palermo

Op het heetst van de dag rijdt Rosa met haar vriendin Clara in haar blauwe Fiatje door Palermo. Ze zijn onderweg naar een bruiloft en praten over hun eigen relatie die een beetje sleets is geraakt. Opeens komt in een nauw straatje een tegenligger tegemoet vol jengelende kinderen, dwarse tieners, weduwnaar Saro en zijn bejaarde schoonmoeder Samira achter het stuur. De auto’s kunnen elkaar niet passeren, maar beide dames zijn niet van plan elkaar ook maar een duimbreed toe te geven. Ze blijven achter het stuur zitten,tot de ander opgeeft, al duurt het dagen. Buurtbewoners sluiten weddenschappen af wie het koppigst is. Het incident leidt tot een ware volksopstand.
Regisseur Emma Dante baseerde haar speelfilmdebuut op haar eigen roman. Het festival van Venetië bekroonde de film met liefst zes prijzen, waaronder eentje voor Dante als beste actrice voor haar rol als Rosa.
Una Via a Palermo is tenenkrommende cinema die alle stereotypen over Italianen bevestigt en juist daarom is de film heerlijk. De camera staat dicht op de huid en mensen schelden elkaar diezelfde huid vol. Het is een fraaie ode aan de anarchistische komedies over de Italiaanse volksaard uit de jaren zestig van regisseurs als Vitorio De Sica en Dino Risi.