Vreemd Bloed is een rijkelijk volgestouwd slagersdrama, met onwaarschijnlijk absurdisme en een vleugje surrealisme zoals we dat kennen uit films van Alex van Warmerdam. De film heeft ook iets aandoenlijks wanneer de brute hoofdpersoon een karkas omhelsd, wetende dat hij de slagerij vaarwel moet zeggen. Een opvallende en originele film. Maria Goos schreef het scenario.
Op kerstavond 1960 wordt de kleine Jere geboren. Vernoemd naar zijn vader en grootvader, lijkt de jongen niet te kunnen ontkomen aan een vastomlijnde toekomst. Zijn broers Arie, Bolle en Cor gingen hem voor in de slagerij. Het slagersvak werd hen bijna letterlijk met de paplepel ingegoten. Maar Jere is anders. Hij speelt buiten indiaantje en zingt graag. Dat vrolijke gedoe is een doorn in de ogen van zijn norse vader, die hem als schuldige aanwijst voor alle tegenslagen die zijn pad kruisen. Zoals de oprukkende nieuwbouw die de slagerij in het nauw brengt en de introductie van nieuwe delicatessen zoals Franse paté.
De sfeer wordt grimmiger als Cor vervolgens een eigen ‘slagerette’ begint. Kant-en-klaarmaaltijden zijn de toekomst! Deze concurrentie valt slecht bij vader, die zijn zoon Jere inzet om een vuile streek uit te halen. De jongen zoekt echter zelf wanhopig naar een manier om te ontsnappen aan zijn botte familie.
Personages en gebeurtenissen worden extreem neergezet en dat zorgt, in combinatie met de zwartgallige humor, voor een aantal memorabele scènes. Zo loopt een huwelijksfeest gruwelijk uit de klauwen als Cor een vork in zijn hart krijgt.
Wim Opbrouck, die de vaderrol speelt, zorgt er echter voor dat Vreemd Bloed beklijft. Als stevige slager met immer een sigaar tussen de tanden geklemd, is hij het meest markante personage uit de film. We leren hem kennen als een hoogst onsympathieke verschijning, maar naarmate de tegenslagen vat krijgen op zijn emotionele gestel, blijkt de man simpelweg bang voor veranderingen en zweert hij daarom bij familietradities. Vreemd bloed is zeker geen doorsnee film en toont aan dat weinig beroepen zich zo goed lenen voor cinema als dat van slager.
