Met Before The Devil Knows You’re Dead maakte de inmiddels 83-jarige cinemamaestro Sidney Lumet misschien wel de beste film uit zijn carrière. En dat wil wat zeggen voor een man die eerder klassiekers als Dog Day Afternoon en Serpico afleverde. In deze film switcht hij namelijk virtuoos van een overvalfilm naar een familiedrama en weer terug naar een gitzwarte schets van de Amerikaanse man die niet wil teleurstellen.
Hoofdpersonage Hank (Ethan Hawke) kan nauwelijks de alimentatie voor zijn dochtertje betalen, terwijl zijn broer Andy (Philip Seymour Hoffman) een zware drugsverslaving heeft te bekostigen. De twee vatten het schijnbaar ingenieuze plan op om de juwelierszaak van hun ouders te overvallen. Pa en ma zijn immers gedekt door de verzekeringen en de broers kennen de zaak als geen ander. Hun opzet loopt echter niet als gepland en algauw worden de broers geplaagd door morele vraagstukken en een knagend schuldgevoel.
De niet-chronologische vertelling toont hoe de overval een invloed heeft op de karakters en hoe het geweten van de personages langzaam wordt aangetast. Het ingenieus gestructureerde verhaal is als een perfect neergelegde puzzel: hoe meer stukjes er in elkaar geschoven worden, hoe helderder het geheel wordt. Zo krijgen we sommige feiten meermaals te zien, maar wordt er steeds een nieuw appél gedaan op onze eigen interpretatie.
Before the Devil Knows You’re Dead is genoemd naar een Ierse toost: moge je een half uur in de hemel zijn, voordat de duivel doorheeft dat je dood bent. En dit moet ongeveer het moment zijn dat de duivel heeft besloten dat Hank en zijn broer Andy zich genoeg door het leven hebben gezwijnd.
