Ze drinken te veel, stinken naar kaas, spreken een taaltje dat niemand begrijpt en in hun geboortestreek regent het altijd, of het vriest. Dit zijn de vooroordelen over Noord-Frankrijk in de rest van het land. De vrouw van Phillipe (Kad Merad) weet dan ook meteen dat haar man iets verkeerd heeft gedaan als hij ‘gepromoveerd’ wordt naar Bergues, Noord-Frankrijk: ‘Talenten gaan naar het zuiden, sukkels naar het noorden.’
Verheerlijking van het Franse platteland, daar komt het uiteindelijk toch allemaal op neer, maar in de eerste plaats draait deze zachtaardige komedie om een arme postbeambte, Phillipe Abrams, die probeert voor zijn enigszins depressieve vrouw Julie een promotie naar een mooi zonnig zuidelijk kustplaatsje te krijgen.
Zijn plan valt in duigen wanneer hij wordt betrapt op fraude, met als gevolg een verbanning naar het koude noorden.
Regisseur, scenarioschrijver en hoofdrolspeler Dany Boon, die zelf opgroeide in het noorden, vergroot alle stereotypen en vooroordelen tussen het zuiden en het noorden van Frankrijk liefdevol. Boon houdt daarmee niet alleen de inwoners van de streek, de Ch’tis (naar hun accent), maar ook de rest van de Fransen een spiegel voor. Bienvenue chez les Ch’tis is niet alleen nostalgie naar simpelheid en eenvoud, maar ook naar de Franse komedie uit vervlogen tijden. Afgezien van het feit dat de stortvloed aan woordspelingen, ondanks de dappere poging ze te vertalen, wel wat verloren gaat, weet Boon de vette, fysieke humor en bijna-slapstick goed te timen.
De bij vlagen behoorlijk geestige komedie was in Frankrijk een onverwacht succes: ruim 20 miljoen Fransen gingen ervoor naar de bioscoop (ongeveer een op de drie inwoners) en dat maakte dat snackbar Nord-Pas-de-Calais opeens een toeristische impuls kreeg. Iedereen wilde wel, net als nieuwkomer Phillipe, gezellig ‘uit eten’ bij het frietkot op het plein.
