Hail, Caesar!

Met Hail, Caesar! brengen de gebroeders Coen een verrukkelijke hommage aan (en persiflage op) het Hollywood van de jaren vijftig. George Clooney speelt de ijdele acteur Baird Whitlock. Hij is de ster van de epische bijbelfilm Hail, Caesar! maar wordt ontvoerd door ontevreden scenaristen met communistische sympathieën. De gesprekken tussen de kibbelende schrijvers en de onnozele acteur zijn erg grappig.
De ontvoeringszaak blijkt niet meer dan een flinterdun excuus om een kijkje achter de schermen van de filmindustrie te nemen en alle populaire filmgenres van destijds de revue te laten passeren. Scarlett Johansson, als zeemeermin in een waterballet, is zonder meer fantastisch (waarom worden er trouwens geen waterballetfilms meer gemaakt?), maar het absolute hoogtepunt van de film arriveert als Channing Tatum in een matrozenpak een homo-erotisch tapdansnummer opvoert.
De scènes zijn extra leuk als je je Hollywoodklassiekers kent, maar ook als je geen flauw benul hebt wie Preston Sturges, Busby Berkeley en Gene Kelly zijn, is het volop genieten geblazen.