De Gentenaar Bavo Defurne blijkt zo ongeveer het best bewaarde geheim van de Belgische filmwereld te zijn. Met Noordzee, Texas zijn bewerking van de jeugdroman ‘Nooit gaat dit over’, van de schrijver Andre Solie, heeft deze regisseur werkelijk een kunststukje afgeleverd dat het gebruikelijke gay genre ver overstijgt.
Pim, een dromerige puber, woont samen met zijn moeder Yvette in een volkse buurt ergens aan de Belgische kust. Zijn moeder is zo druk met haar eigen leven, zij speelt accordeon op bruiloften en partijen, dat ze amper oog heeft voor haar zoon.
Pim ondertussen worstelt met zijn ontluikende liefde voor de drie jaar oudere stoere zwartharige buurjongen Gino. Samen beleven ze hun eerste seksuele ervaringen.
Op een dag is moeder Yvette plotseling vertrokken en blijft Pim eenzaam en alleen achter. Marcella, de moeder van Gino, neemt hem dan liefdevol op in haar eigen gezin. Pim en Gino delen nu samen het bed maar Gino ziet dit alles meer als een spel. Op een dag komt hij dan ook thuis met een leuk meisje en stelt haar voor als zijn nieuwe vriendin. Pims wereld stort in. Sabrina het zusje van Gino ziet nu haar kans, want zij is al lang verliefd op hem.
De romance tussen Pim en Gino en de hunkering van Sabrina zal bij menigeen diepe herinneringen wakker maken aan de eerst verliefdheid, de eerst kus en daarna de eerste liefdessmart.
Met zijn melancholische sfeer, zijn oranje bloementjesgordijnen, de frietpan op het aanrecht en Adamo’s Tombe la neige op de radio is Defurnes typische signatuur onmiskenbaar.
