Wanneer de achttienjarige Wellington (Baby) wordt vrijgelaten uit het jeugddetentiecentrum heeft hij niets of niemand om op terug te vallen, behalve de straten van São Paolo. Zijn ouders zijn vertrokken zonder hun nieuwe adres achter te laten, en Baby heeft geen middelen om zelf een nieuw leven op te bouwen.
Van zijn vader – politieagent met een alcoholprobleem en bitter weinig begrip voor de geaardheid van zijn zoon – kan hij dit nog begrijpen, maar van zijn moeder? Tevergeefs gaat hij op zoek naar haar en noodgedwongen worden de straten van São Paulo zijn thuis. De ontmoeting met de veertiger Ronaldo geeft houvast en liefde, en een entree in de wereld van het sekswerk. Na een opmerking van Ronaldo heet hij voortaan Baby. Ook vindt hij een nieuwe familie, zonder traditionele bloedbanden.
Het is merkbaar dat regisseur Marcelo Caetano de straten van São Paulo goed kent. Baby is een hommage aan de Braziliaanse miljoenenstad en aan de mensen die erin moeten zien te overleven. Soepel beweegt Caetano zich tussen verschillende sociale klassen en subculturen, van de pornobioscopen in achterafsteegjes tot sauna’s in luxueuze woningen in de buitenwijken. Een dynamisch portret met een positieve ondertoon.
