Michael Moore is werelds succesvolste en bekendste documentairemaker ter wereld. Na zijn: Roger and Me (1e film 1989) Fahrenheit 9/11 (aanslag Twin Towers), Bowling for Columbine (schietdrama school in stadje Columbine) is nu de falende Amerikaanse economie aan de beurt. Dat komt doordat hij onderwerpen behandelt die mensen aanspreken en hij zelf zo vaak aanwezig is in zijn films.
In deze documentaire neemt hij de globale financiële crisis onder de loep en de economie in de VS, nu Obama het roer heeft overgenomen. Zijn werkwijze is, dat hij zich als een luis in de pels van het Amerikaanse pluche begeeft, waar hij zelden welkom en gewenst is. Door een simpele opsomming van feiten, geïllustreerd met opmerkelijke verhalen en humor, zorgt hij voor de nodige opschudding.
De documentaire begint met een subtiele vergelijking van het huidige kapitalisme met de zelfdestructieve ondergang van het Romeinse Rijk. Naarmate de film vordert komen er steeds meer huiveringwekkende verhalen aan de oppervlakte die het gevolg zijn van het kapitalistisch systeem. Zo is het op zijn minst merkwaardig dat jonge Amerikaanse tieners in de gevangenis terecht komen voor minimale vergrijpen. Dit omdat het ferme subsidies oplevert voor de betreffende instelling en de omgekochte rechter soms graag een handje helpt. Zo komt er een Nederlandse bank langs (let goed op de Oranje Leeuw) die in samenwerking met multinationals hun medewerkers (zonder medeweten) voor immense bedragen verzekeren in geval van overlijden. Al twee decennia is Moore d.m.v. zijn films gedreven bezig te knokken tegen het onrecht. Maar hij kan het niet alleen en roept aan het einde van de film de kijker tot actie op tegen dit onrechtvaardige systeem.
Naast alle dramatiek is er zeker ruimte voor optimisme, zeker nu Barack Obama gekozen is als president van de VS. En kritisch als de cineast nu eenmaal is, zal de balans over drie jaar worden opgemaakt in zijn nieuwste documentaire.
