Isabelle Huppert speelt de rol van Babou, een type dat tegelijkertijd aantrekt en afstoot. Het is een excentrieke vrouw die herrie maakt in de bieb, een patisserie in chaos achterlaat en haar Vlaamse lover gebruikt als troostman. Wie van dit type vrouw houdt, wordt vergast op één van de aardigste komedies van het jaar.
De opgewekte Babou heeft zich nooit zorgen gemaakt over haar sociale status. Totdat ze ontdekt dat haar dochter zich zo veel voor haar schaamt dat ze niet uitgenodigd is op haar trouwfeest.
Diep gekwetst besluit ze haar leven te beteren en naar Oostende te verhuizen. Daar verkoopt ze appartementen, iets wat haar goed blijkt af te gaan. Door haar excentrieke levensstijl mogen haar collega’s haar echter niet en wordt ze buitengesloten. Toch houdt ze stand en ze is vast besloten het respect van haar dochter terug te verdienen en haar een waardig huwelijkscadeau te geven.
Dat het zo’n leuke komedie is geworden, heeft in belangrijke te maken met de rol van Isabelle Huppert. Zij maakt er een geloofwaardig personage van. Hoewel ze vaak de verkeerde keuzes maakt, zijn het keuzes waar ze oprecht in gelooft. Haar klunzige acties komen niet uit egoïsme, maar om anderen te plezieren en uit grote liefde voor het leven.
Maar ook de actrices Lolita Chammah en Aure Atika zorgen er met hun subtiel spel voor dat ze de personages voldoende persoonlijkheid mee geven om te ontroeren. De humor in deze film zit vooral in de dialogen. Dat uit zich niet alleen in de droge opmerkingen van Babou, maar in ook de demotiverende speeches van haar baas Lydie en in de omtrekkende bewegingen van dochter Esmaralda als ze haar moeder vertelt over haar voorgenomen huwelijk.
