In Dans la Maison van François Ozon, de ijzersterke opvolger van het succesvolle Potiche, veert een uitgebluste leraar helemaal op als hij een briljant opstel leest. Een onopvallende leerling beschrijft hoe hij erin slaagde in het huis door te dringen van een klasgenoot. De leraar stimuleert de jongen verder te schrijven, maar brengt zichzelf zo in de problemen.
Germain is leraar Frans op een middelbare school. Het schooljaar is net weer begonnen. Thuis kijkt hij opstellen van de vierde klassers na. Onderwerp: ‘Hoe heb ik mijn weekend doorgebracht?’ Hij leest er een voor aan zijn vrouw: “Op zaterdag at ik een pizza en keek ik tv. Op zondag heb ik uitgerust.” Na nog een paar van zulke opstellen begint hij weinig verwachtingsvol aan het volgende. Eén van wel twee kantjes. Al snel is hij volkomen gegrepen door wat hij leest.
De schrijver is Claude, een onopvallende jongen van de achterste rij. In het opstel vertelt hij hoe hij gefascineerd is geraakt door het huis van een klasgenoot, Rapha. Door hem aan te bieden te helpen met het huiswerk voor wiskunde, wist hij binnen te dringen in dat huis. Met een scherp gevoel voor observatie en een vleugje voyeurisme en ironie, beschrijft hij die zaterdagmiddag, om te eindigen met “Wordt vervolgd”.
Zoveel schrijftalent is Germain nog nooit tegengekomen. Hij besluit de jongen aan te moedigen verder te schrijven aan het verhaal. De enige manier voor Claude om dat te doen is door vaker en dieper binnen te dringen in het huis van zijn klasgenoot.
Dans la Maison is François Ozons ijzersterke opvolger van het succesvolle Potiche. De film is spannend en geestig, maar vooral ook een charmant werk over de liefde voor verhalen vertellen. Ozon levert wederom vakwerk waar je nog lang over kunt nadenken.
