In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 (nu al weer 57 jaar gelegen) maakte een fatale combinatie van een storm en springvloed een einde aan het leven van 2000 bewoners van de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden. Een ramp die bij de overlevenden diepe wonden heeft geslagen, die nog steeds worden gevoeld.
In deze documentaire staan een aantal overlevenden centraal. Aan de hand van hun herinneringen wordt die rampzalige nacht van uur tot uur gereconstrueerd.
Ze vertellen wat ze deden toen de storm opstak. Hoe ze compleet verrast werden door de aanrollende vloedgolf en met het hele gezin hun toevlucht moesten nemen tot het dak van hun huis. Hoe ze buren en familieleden in het water zagen verdwijnen. Hoe ze gered werden, en over de complete verslagenheid toen pas later de omvang van de ramp doordrong.
Duizenden huizen waren bezweken onder de druk van het water en vele mannen, vrouwen en kinderen brachten uren door op het dak van een schuur of drijvend op wat wrakhout in het ijskoude water.
In totaal kwam circa 141.000 ha land onder water te staan en werden 49.000 huizen en boerderijen getroffen, waarvan 8250 geheel vernield of ernstig beschadigd werden. Meer dan 100.000 mensen moesten worden geëvacueerd.
De verhalen van de geïnterviewden worden geïllustreerd door, voor een deel, nog nooit vertoonde amateurbeelden. Dit materiaal versterkt het beklemmende gevoel dat de verhalen oproept.
