Het verhaal van Han van Meegeren (1889 -1947) leest als een avonturenroman. De schilder wilde de critici van zijn kunst voor schut zetten en vervalste meerdere schilderijen van Johannes Vermeer, die niet van echt te onderscheiden waren. Ook in nazi-Duitsland werd zijn werk verkocht.
Regisseur Rudolf van den Berg baseerde zijn film op ware gebeurtenissen, maar daarnaast is veel aandacht voor een geromantiseerd liefdesverhaal.
Han van Meegeren (Jeroen Spitzenberger) wordt verliefd op Jolanka, de prachtige vrouw van Bredius (Porgy Franssen), een van de belangrijkste kunstcritici van het land. Deze man schrijft zo vernietigend over Van Meegerens schilderijen dat zijn carrière wordt gebroken. Hij zweert wraak: hij zal een valse Vermeer creëren om de kunstwereld te misleiden en zijn vijand te vernederen.
Een andere belangrijke leidraad in de film vormt het proces dat na de oorlog tegen Van Meegeren werd gevoerd. Tussen de door de nazi’s gestolen kunst treffen de geallieerden Van Meegerens vervalsingen aan. Hij wordt aangeklaagd voor landverraad.
Een echte Vermeer weet de goede balans te vinden tussen fictie en werkelijkheid. Met een goed scenario en de overtuigende rol van Spitzenberger is de film buiten een prachtig liefdesverhaal ook een liefdevolle ode aan de kunst.
