Eraserhead [1976], het intrigerende en indringende speelfilmdebuut van David Lynch is opnieuw te zien in het jaar dat de film zelf 35 jaar oud is en zijn illustere maker 65 is geworden.
In Eraserhead wordt Henry Spencer, een labiele, vreemde jongeman met een excentrieke bos haar, tot een huwelijk gedwongen nadat hij zijn vriendin zwanger heeft gemaakt. Het gezinnetje betrekt een appartement in een postapocalyptische industriële omgeving; het kind blijkt een gruwelijk, nauwelijks menselijk creatuur dat ononderbroken huilt. Ten einde raad verlaat de moeder het jonge gezinnetje, waarna zich tussen vader en de mutant een bizarre, groteske band ontwikkelt.
Eraserhead werd geïnspireerd door Lynch’ eigen angsten rondom het vaderschap. Het filmen ervan duurde vanwege het minuscule budget vijf jaar. Al die tijd moest Jack Nance het bizarre kapsel behouden, waarschijnlijk gebaseerd op het maffe haar van Lynch zelf. Hoe de baby uit het verhaal gemaakt is, is nooit opgehelderd.
Dit vervreemdende en choquerende speelfilmdebuut van David Lynch verdient met recht het predicaat cult. Het is een afdaling in de donkerste krochten van de menselijke verbeelding, die nog steeds indruk maakt door de bijzondere beelden en het innoverende geluid.
Regisseur/kunstenaar Rosto maakte de animatiefilm The Monster of Nix voor zijn zoon Max, die bij de start van de productie zes jaar oud was. Hij rondde de fraaie film pas af toen zijn zoon twaalf was. The Monster of Nix is een animatiemusical en gaat over de tienjarige Willy die het gevecht aangaat met de vernietigende krachten van een alles verslindend monster in het dorpje Nix. Stemmen in de animatiefilm zijn van niemand minder dan Terry Gilliam en Tom Waits.
