Hysteria begint met de tekst: “Deze film is gebaseerd op ware gebeurtenissen. ECHT”. De film vertelt het ontstaan van de vibrator eind negentiende eeuw. Op ondeugende en uiterst grappige wijze wordt het verhaal op het filmdoek verbeeld. Een avondje schaterlachen over onze eigen seksualiteit. Overigens een waarschuwing vooraf, er komt geen enkel stukje bloot bij aan de pas!
Evenals in de rest van Europa waren er aan het einde van de negentiende eeuw in Engeland vrouwen die last hadden van depressies, opkwamen voor hun rechten en soms woedeaanvallen kregen. Deze zogenaamd hysterische vrouwen werden in het Victoriaanse Engeland als een serieus probleem beschouwd. Volgens de medici hadden die vrouwen een overactieve baarmoeder en daarom moesten ze op een speciale manier worden geholpen. Gespecialiseerde artsen masseerden de bekkens van de vrouwen met hun vingers.
Dokter Dalrymple (Jonathan Pryce) is zo’n arts en heeft er zijn hele praktijk voor omgebouwd. Hij ontvangt ontevreden, meestal welgestelde, dames die wel wat verlichting kunnen gebruiken. Bijwerking is het ongekende orgasme dat je voor lief moet nemen.
Dalrymples praktijk loopt zo goed dat hij de jonge werkloze arts Mortimer Granville (Hugh Dancy) aanneemt om hem bij te staan. Het probleem is echter dat Mortimer de handeling zo vaak moet uitvoeren dat hij kramp in zijn vingers krijgt (rsi avant la lettre!) De uitvinding van een, zeer primitieve, vibrator brengt uitkomst.
Dokter Dalrymple heeft twee mooie dochters die volkomen tegengesteld zijn aan elkaar. Mortimer lijkt in eerste instantie vooral gecharmeerd van de jongste, Emily (Felicity Jones), maar als hij de idealistische Charlotte (Maggie Gyllenhaal) beter leert kennen, valt hij als een blok voor haar.
Een zeer hilarische film, ook voor de preutse kijker. In het Focus Theater kon je vele mensen horen schaterlachen. Blijf wel even bij de aftiteling, want dan wordt de verdere geschiedenis van de vibrator uit de doeken gedaan. Daarvoor hoef je dus niet meer naar het Seksmuseum.
