De naïeve en onschuldige Amélie ontdekt op 22-jarige leeftijd opeens wat ze wil: de levens van de mensen om haar heen op het goede spoor krijgen. Ze werkt als serveerster in een bar in Montmartre, Parijs, waar ze voldoende in de gelegenheid wordt gesteld anderen te observeren. Door haar hulp aan anderen en na haar ontmoeting met Nino ontdekt ze gaandeweg zelf wat liefde is.
Met meer dan 6 miljoen bezoekers groeide deze film in Frankrijk uit tot dé publiekslieveling. Maar ook in landen als België en Engeland laat men zich massaal betoveren door deze poëtisch romantische komedie. Regisseur Jean-Pierre Jeunet heeft een nieuwe filmhit gemaakt. Het verschil met zijn eerdere hit Delicatessen, een film die meer dan een jaar onafgebroken in de Amsterdamse filmhuizen heeft gedraaid, is groot. Geen naargeestig sfeertje ditmaal, maar een hartverwarmend grote stad sprookje dat zelfs de grootste cynicus overtuigt.
Midden in Parijs woont de naïeve, prettig gestoorde Amélie. Zij werkt in een café. Ze huurt een appartement en hoewel het leven een beetje saai is, lijkt het toch prima zo. Tot ze op een dag een doos met allemaal schatten uit iemands jeugd vindt. In het geheim bezorgt ze deze terug bij de eigenaar op leeftijd. Het verandert niet alleen zijn, maar ook haar leven.
Ze besluit om meer mensen te gaan helpen. Ze overtuigt een vriendin te breken met haar problematische vriend en koppelt hem aan een ander. Ze stuurt de tuinkabouter van haar vader op wereldreis. Ze schrijft liefdesbrieven namens de overleden echtgenoot aan haar conciërge
Dan komt ze Nino tegen, een verlegen jongen met een enorme verzamelwoede. Het is snel duidelijk dat Amélie en Nino voor elkaar gemaakt zijn, maar regisseur Jeunet kiest voor zo’n originele, omslachtige manier om Amélie en Nino tenslotte bij elkaar te laten komen, dat je tot het eind nieuwsgierig blijft naar de afloop.
De film is ook in visueel opzicht een geweldige ervaring. De straten van Montmartre zijn zo gefotografeerd dat het een schilderij wordt. Parijs is nog nooit zo mooi geweest. En alleen al een foto van Amélie is genoeg om verliefd te worden. Op haar, op Parijs en op de film.
