De Waalse gebroeders Jean-Pierre en Luc Dardenne staan garant voor prachtige speelfilms. Na ondermeer La Promesse, Le Fils en l’Enfant, kwamen ze in 2011 met Le Gamin au Vélo In tegenstelling tot hun vorige films is deze film wat opgewekter en minder tragisch.
Cyril is het middelpunt van Le Gamin au vélo. We leren hem kennen als jongen op zoek naar zijn fiets. Die fiets blijkt meegenomen te zijn door zijn vader, die Cyril in de steek heeft gelaten. Hij groeit zonder ouders op in een opvanghuis en is boos op alles en iedereen. Door een speling van het lot komt hij echter in contact met kapster Samantha. Hij klampt zich aan haar vast en vraagt hem of hij voortaan bij haar mag wonen. Ze gaat akkoord, maar Cyril verlangt nog steeds naar zijn vader en kan de verlokkingen van de straat niet altijd weerstaan.
Jongens als Cyril zijn er in overvloede. Jongens die opgroeien in armoede, wier ouders de verantwoordelijkheid niet meer kunnen dragen en hen in de steek laten. Hartverscheurend is de scene waarin Cyril samen met Samantha zijn vader opspoort en vraagt of hij wat vaker mag langskomen. Zijn vader, gespeeld door vaste Dardenne acteur Jeremy Renier, zegt nee. De pijn die Cyril dan voelt, in de autorit terug naar ‘huis’, is een pijn die ook bij de kijker snoeihard aankomt.
De gebroeders Dardenne hebben opnieuw een prachtige film afgeleverd die doortrokken is van tederheid. Met weinig woorden weet Cyril te boeien. Vanaf het eerste moment dat hij in beeld is, steelt hij je hart en wens je hem het beste toe. Wat voor slechte dingen hij in de rest van de film ook uitvoert, je blijft hopen dat hij goed terechtkomt. Dat hij in gaat zien dat Samantha, schitterend geportretteerd door Cecile de France, hem de liefde en warmte kan geven waar hij zo wanhopig naar op zoek is.
