Wonderschone onderdompeling in de wereld van Andy Goldsworthy. De Schotse kunstenaar die zijn werk op een ongekend bezielde wijze onderdeel maakt van de natuur. Volgens Goldsworthy zijn er twee manieren om naar de wereld te kijken: lopend op het ‘normale’ pad, of ervan afwijkend. Hij wijkt af en maakt zijn kunst in en met de natuur, en zodoende is zijn werk vaak vergankelijk en eenmalig.
Voor kijkers die niet bekend zijn met Goldsworthy’s werk is Leaning into the Wind een adembenemende kennismaking met deze artiest, die bloemblaadjes, regendruppels, rotsblokken en sneeuw tot kunst weet te verheffen. We zien hem als een soort insect hoog door een uitgebloeide heg in het Schotse landschap voortbewegen en soms bestaan zijn kunstwerken maar een minuut en blijven ze alleen dankzij de film bewaard. Hij lijkt een unieke relatie te hebben met de natuur, een soort gevoeligheid voor de omgeving, die wij missen, maar die wij dankzij zijn kunstwerken ook ineens ervaren.
Leaning into the Wind is een film die mede dankzij de prachtige soundtrack van de beroemde Fred Frith op zichzelf staat, maar ook dus onderdeel is van zijn kunst. Voor iedereen die nog niet eerder kennismaakte met de kunst van Andy Goldsworthy een adembenemende ervaring.
